แม้ว่าตลอดระบะเวลา 4 ปีที่ผ่านมาเราะจะเห็นว่าทางทีมแข่ง MotoGP ได้นำเจ้า “วิง” หรือ “ปีก” มาติดตั้งกับตัวรถกันจนชินตา แต่เชื่อว่านอกจากเรื่องกฏการควบคุม และ ประโยชน์ของปีก ที่เราได้เคยนำเสนอไปก่อนหน้านี้แล้ว สิ่งนึงเพื่อนๆยังคงไม่ทราบกันก็คือ “ความแตกต่างระหว่างตัวรถที่มีกับไม่มีปีก” ว่ามีอะไรบ้าง ซึ่งในวันนี้เราจะมาพูดถึงในบทความนี้กันครับ
เริ่มจากตัวรถที่ได้รับการปีกเข้าไป ซึ่งเจ้าปีกที่ว่านั้นถือว่ามีอยู่หลายประการด้วยกัน หลักๆก็คือช่วยในเรื่องของการป้องกันล้อหน้าลอย และช่วยเสริมแรงกดที่ล้อหน้าในช่วงความเร็วปลาย ซึ่งส่งผลให้ความเสถียรของตัวรถขณะเบรกก่อนเข้าโค้งมีความนิ่งมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันเมื่อเทียบกับชุดแฟริ่งรถเดิมๆ ที่ไม่เสริมแอโรพาร์ทใดๆทั้งสิ้น ก็จะได้เปรียบในเรื่องความเร็วปลายที่สูงกว่า และมีความคล่องตัวในการพลิกโค้งช่วงความเร็วสูงๆมากกว่า เพราะไม่มีแรงกดช่วงหน้าตัวรถเอาไว้
โดยสำหรับ “แรงกด” ที่ว่านั้นมักจะมาคู่กันกับ “แรงต้าน” ที่ในศัพท์ภาษาอังกฤษเรียกว่า “Drag Force” เสมอๆ ซึ่งเจ้าแรงต้านดังกล่าวนี้จะมีมากมีน้อยก็ขึ้นอยู่กับพื้นที่หน้าตัดของชุดแฟริ่งรวมถึงรูปทรงด้านข้างตัวรถนั่นเอง
และเมื่อแรงกดที่ช่วงหน้ามีมากขึ้น อัตราการลอยของล้อหน้าก็จะต่ำลง ส่งผลให้นักบิดสามารถเติมคันเร่งได้มากขึ้น ซึ่งผลที่ตามมาก็คืออัตราเร่งจะสูงขึ้นกว่าเดิม แต่อย่างที่เรากล่าวไปในข้างต้นว่าเมื่อใดก็ตามที่มีแรงกดมาก แรงต้านก็จะมากตาม นั่นจึงเป็นเหตุให้ในช่วงความเร็วปลาย พวกรถที่มีปีกทั้งหลายจะไม่สามารถไต่ความเร็วสูงสุดได้เหมือนกับรถที่มีแค่เพียงแฟริ่งเปล่าๆนั่นเอง
อ่านข่าว MotoGP เพิ่มเติมได้ที่นี่
เพื่อนๆ Bikers สามารถติดตามข่าวสารวงการล้อ ได้ทางแฟนเพจ MotoRival ของเราครับ
